Jimmy Frey, ooit een icoon van de Vlaamse muziekscene, spreekt in Dag Allemaal openlijk over zijn gevoelens van verwaarlozing door de muziekindustrie. 

“Ik heb een fantastische carrière gehad,” zegt hij, terugblikkend op de successen van hits zoals ‘Rozen voor Sandra’. Desondanks voelt Jimmy zich vergeten, vooral in vergelijking met tijdgenoten zoals Will Tura. “Will Tura krijgt een groot eerbetoon, maar mij zijn ze blijkbaar allemaal vergeten,” deelt hij met een gevoel van teleurstelling in Dag Allemaal. Hij benadrukt zijn frustratie over het gebrek aan erkenning, ondanks het verkopen van miljoenen singles en het hebben van talloze hits. 

Jimmy’s verhaal belicht de harde realiteit van een ouder wordende artiest in een industrie die vaak de jongere generaties voortrekt.