Toen Pascale Naessens afscheid moest nemen van haar vader, was dat een harde klap om te verwerken. Ze knuffelde veel met haar vader en dat was het ideale medicijn wanneer ze wat ongelukkig was.

“Ik knuffel hem nog vaak in mijn dromen. Één keer voelde het zo levensecht. Dat gemist zal altijd blijven, maar afscheid nemen hoort bij het leven. Steeds meer, naarmate je ouder wordt. Alles wat je liefhebt, valt vroeg of laat weg. Daarom moeten we genieten van de momenten samen. Aan mijn dierbaren zeg ik heel vaak hoe graag ik hen zie. Aan Paul zelfs dagelijks”, klinkt het in Story.

Ook Paul heeft veel aandacht voor zijn vrouw en zorgt er voor dat ze niks te kort komt. Naessens heeft het enorm met hem getroffen.

“Hij is iemand die het me allemaal gunt en die me stimuleert. Zonder Paul had ik niet gestaan waar ik nu sta. Hij steunt me achter de schermen en neemt een deel van de organisatie op zich. Rompslomp die mij enkel energie kost. Paul is ook een van de weinigen die mijn teksten mag lezen en aanpassen. Omdat hij echt in mijn hoofd kan kijken.”