In Primo lezen we dat Oswald Maes dementerend is.

“Als je twee uur bij hem bent, dan zwijgt hij geen seconde”, geeft zijn vrouw Cecilia aan. “Maar hij slaat vaak dingen door elkaar. Hij keert vooral terug naar de oorlog. Ze hebben toen in zijn geboortedorp Beselare enorm afgezien. Oswald heeft die periode als kind meegemaakt, en dat komt altijd weer naar boven.”

Volgens zijn zoon en tevens acteur Jeroen Maes spreken de dokters over ouderdomsdementie. Wanneer de reporter vraagt of Oswald beseft wat er aan de hand is, geeft Jeroen aan dat dit soms wel het geval is.

“Dan geeft hij aan dat de verwarring hem parten speelt. Niet fijn voor hem én voor ons. Maar hij is er nog altijd en da’s voor ons het belangrijkste. Papa heeft ook nog wel heldere momenten. Die doen deugd uiteraard. Want we weten dat het niet zal beteren, integendeel. We proberen dus te genieten van de momenten dat we nog samenzijn. Hij is ook altijd heel blij wanneer we hem naar huis meenemen. Daar kan hij dan nog wat roffelen in zijn bureau. Dat vindt hij heerlijk. En wat mooi is, is dat hij zo dankbaar is tegenover mijn moeder voor de vele bezoekjes en de goeie zorgen die hij van haar krijgt.”