De optredenagenda van Jan Leyers is opvallend leeg, toch houdt de zanger zich nog dagelijks met muziek bezig, zij het achter de schermen.

“Voor Günther Neefs heb ik deze zomer samen met Frank Vander linden Wervelwind geschreven, en voor Bart Kaëll Shalala. Dat liedje gaat eigenlijk over mezelf”, gaat Jan van start in Story. “Ik was zelf die jonge gast die in de jaren zeventig op het strand op z’n gitaar zat te tokkelen en liedjes van Simon & Garfunkel, Cat Stevens en Leonard Cohen zong. De ene keer voor al wat meer volk dan de andere.”

Een hobby die hem uiteindelijk geen windeieren heeft gelegd. “Je moet jezelf als jonge gast afvragen: investeer ik in de korte of de lange termijn? Wie voor het eerste kiest, springt best meteen de dansvloer op: de juiste broek, een paar goeie moves, instant succes gegarandeerd. De lange termijn betekent: avond na avond op de rand van je bed zitten oefenen tot je vingers bloeden en denken: wacht maar, ik spreek jullie over vijf jaar! Ik heb het me nooit beklaagd.”