In De Morgen lezen we dat Jacotte Brokken een groot deel van haar schooltijd gepest is geweest, een ervaring waardoor het tv-gezicht haar spontaniteit verloor, zo geeft ze zelf aan.

“Ik was zo bang om ‘de rare’ te zijn, dat ik met een voortdurende waakzaamheid rondliep”, gaat Jacotte van start. “Terwijl ik als kind heel uitbundig en luid was, iets wat ik naarmate de jaren vorderden toch wat verloor. Ik kom dan ook nog eens uit een gezin waarin het credo was: ‘Doe maar normaal, dat is al zot genoeg.’ De boodschap was dat je beter niet te hard opviel, om je pesters geen munitie te geven.”

Al geeft Jacotte aan dat de school en de tijdsgeest van weleer misschien ook wel een invloed op haar ervaring kon hebben. “Het waren de jaren 90, en als je gepest werd, was de boodschap vaak: of je slaat terug, of je past je aan. Alle verantwoordelijkheid om het pesten te doen ophouden lag bij de persoon die gepest werd. Er wordt nu meer met de vinger naar de pestkop zelf gewezen, maar ook naar alle omstanders die ervoor zorgen dat er gepest kan worden, vind ik een goede zaak. Daar zie ik een evolutie, wat me hoopvol stemt.”