Alsof het gisteren was, kan Lynn Wesenbeek zich herinneren hoe ze op dertienjarige leeftijd het nieuws kreeg dat haar moeder zwaar ziek was. “Ik was aan het spelen op de grasveldjes tussen de woonblokken toen mijn zus me kwam zoeken: ‘Je moet onmiddellijk naar boven komen. Mama is ziek, ze moet naar het ziekenhuis.’ Ze was net terug van de dokter, en die had slecht nieuws voor haar: er was een tumor gevonden. Dat was een kantelmoment.” Er bleek een gezwel in het verhemelte van de vrouw te zitten.

“Na de operatie bezochten mijn zus en ik haar in het Middelheim-ziekenhuis: ze had een tube in haar neus en plots gulpte er een gigantische hoeveelheid bloed uit haar mond, de witte beddenlakens waren helemaal doordrenkt.”, vertelt het tv-gezicht in Humo.

“Wij gingen elke dag na school op bezoek, eerst met de bus naar het centrum van Antwerpen en dan die richting Wilrijk. Na het bezoekuur ging ik naar huis – mijn zus, die altijd een rebels karakter heeft gehad, stapte af in het stadscentrum om op café te gaan. Soms was ik pas rond 10 uur ’s avonds thuis, en dan moest ik nog eten en mijn huiswerk maken. Ik was nog maar een kind van 13, maar ik stelde me daar geen vragen bij.”

Zes jaar later moest Lynn helaas afscheid nemen van haar moeder.