Een job in de zorg, het is niet voor iedereen weggelegd. Celine Van Ouytsel mocht kennis maken met de job in ‘Een echte Job’, en dat was soms behoorlijk heftig. Ze is een positief en enthousiast iemand, maar dat was daar soms moeilijk.

Het was soms ook moeilijk om je emoties de baas te kunnen. Maar gelukkig kon Celine ten alle tijden haar professionaliteit bewaren.

“Ik heb tijdens het werk nooit gehuild. Dat ben je ook verplicht aan de patiënt, want die heeft daar geen boodschap aan. Maar wanneer ik nadien in de wagen zat, schoot mijn gemoed vaak vol. Ik keerde terug naar mijn gezond en fijn leventje, terwijl zij daar lagen. Ik heb ook patiënten weten overlijden. Dat kwam uiteraard binnen, maar ik troostte me met de gedachte dat we heel goed voor hem of haar hadden gezorgd”, zegt ze in Story.

En Celine kreeg te allen tijde veel steun van haar collega’s. Zij weten als geen ander hoe moeilijk het allemaal kan zijn.

“Ik werd omringd door een fantastisch team dat me goed ondersteund en begeleid heeft. En natuurlijk waren er ook de andere BV’s bij wie ik mijn hart kon luchten. Bij mijn moeder ook, trouwens. Onderweg naar huis belde ik haar vaak op om even te ventileren. Al kon ik natuurlijk niet te veel vertellen, want de patiëntendossiers moeten geheim blijven. Maar het was zeker niet allemaal kommer en kwel. Ik heb ook grappige en vrolijke momenten meegemaakt. Die gaven me dan weer moed om door te zetten.”