Gert Verhulst vertelt in Story dat hij als kind regelmatig met zijn familie naar de Efteling ging. “Nadien speelde ik thuis een week lang pretparkje. Dan reed ik mijn zus in de tuin rond in de kruiwagen – dat was dan de achtbaan – of ik maakte een spookhuis in de kleerkast”, het is dan ook een droom om nu in zijn eigen Plopsaland rond te kunnen wandelen.

“Ik woon hier niet zo ver vandaan, in Oostduinkerke”, gaat Gert van start. “Daarom overnacht ik gewoon thuis en niet in ons prachtige Plopsa Hotel. Ik kom hier wel vergaderen met de directie of het creatieve team, maar eigenlijk vind je me maar heel weinig in het park zelf. Meestal raak ik ook niet verder dan de ingang omdat mensen me herkennen en op de foto willen. Voor het park opent, of na sluitingstijd, probeer ik weleens een toertje te doen om het allemaal nog eens gezien te hebben, maar dan zijn de attracties niet in werking natuurlijk.”

Dat de attracties niet werken zal Gert vermoedelijk niet zo erg vinden aangezien hij last heeft van hoogtevrees. Toch probeert hij elke attractie minstens één keer zelf uit. Met uitzondering dan van The Ride to Happiness. “Ik durf het gewoon niet. Het is een draaiende achtbaan, veel te wild voor mij. Vroeger zou het geen probleem geweest zijn, maar met de jaren ben ik banger geworden.”