Rani De Coninck vertelt in een emotioneel interview met Het Laatste Nieuws over het verkeersongeval in 1986 waar haar zus helaas op 23-jarige leeftijd het leven liet.

Wanneer de reporter van de krant vraagt of de presentatrice soms ook bang is over het feit dat ze op een dag haar ouders gaat moeten afgeven, geeft Rani aan dat ze slechts zes jaar oud was toen ze voor het eerst besefte dat deze dag er ooit zou komen.

“Ik was in paniek. Ontroostbaar”, gaat ze van start Ik kon het me niet voorstellen. Want je ouders zijn er altijd. Die lopen naast je, op je levenspad. Als dat ooit stopt: wat dan? Ik denk dat ik wel zal kunnen zeggen: ‘Ze zijn best oud mogen worden’, maar je blijft altijd een kindje door de ogen van je ouders, hè. Ik zal verweesd achterblijven en verwacht een grote leegte te voelen. Daarom ben ik me zo bewust van de tijd. Als ik bij mijn ouders ben, ben ik bij mijn ouders. Ik heb alleen maar oog en oor voor hen. Als ze me vragen: ‘Wil je nog een koffie?’, en ik heb eigenlijk geen tijd, zal ik toch ja zeggen. Want ik weet niet hoe vaak we dit nog samen zullen mogen doen. Maar dat er ooit nieuw verdriet zal komen, is onvermijdelijk.”