In Humo polst de reporter naar de zeven hoofdzonden van Lotte Van Wezemael. Wanneer het gesprek bij het onderwerp ‘traagheid’ terecht komt, vraagt de therapeute of iemand haar eens kan uitleggen hoe ze moet vertragen in het leven.

“Ik werk halftijds, maar eigenlijk doe ik méér”, gaat ze van start. “Mijn lief en ik zijn heel sociaal, dus onze agenda’s zitten voortdurend vol. En thuis ben ik van het zorgende type. Gisteren zat ik te puffen omdat ik anderhalf uur langer had gewerkt dan nodig. Mijn lief kwam thuis van het werk, was moe en dacht: ik ga even chillen. Maar ik haastte me naar de was en de afwas. En dan moest ik nog helemaal terug naar Kaulille rijden, want mijn vriend en ik wonen een uur uit elkaar! Mijn leven zit vol, ik kom tijd tekort. Als ik naar de psycholoog ga, dan draait het altijd om rust vinden.”

Hoewel Lotte weet dat rust belangrijk is in het leven geeft ze aan dat ze eerst veel móét doen voor ze deze mentale rust kan vinden. “Zeker in huis. Ik vind het heel belangrijk dat het er proper en opgeruimd bij ligt, want anders blokkeer ik. In de woonkamer mag geen jas rondslingeren, mijn kledij is per kleur gerangschikt en in mijn ijskast is alles per schap georganiseerd.”