Tijdens het afscheid van haar eigen schoonmoeder ontdekte Lieve Blancquaert de kracht van een laatste portret – een moment dat niet enkel een diepe indruk achterliet in haar hart maar ook de inspiratie vormde voor haar ontroerende docuserie ‘Het laatste portret’; dat schrijft Story.  

Blancquaert, onlangs 60 geworden, verzet zich tegen het stigma rond ouderdom en heeft het over de liefdevolle essentie van het leven in haar meest kwetsbare momenten. “Op het einde gaat het over de essentie,” benadrukt ze in Story. Met haar lens vangt ze niet de luxe van het leven, maar de onmeetbare rijkdom van liefde en verbinding. Haar werk, een hartverwarmende hommage aan leven en liefde, nodigt ons uit om bewust afscheid te nemen, de trivialiteiten te negeren en de intensiteit van de laatste momenten te koesteren. 

Blancquaert deelt in Story dat het bewust ervaren van een laatste aanraking even vitaal kan zijn als de eerste en hoe dergelijke momenten het rouwproces betekenisvol kunnen beïnvloeden.