Toen Tine Embrechts tijdens ‘De Expeditie: Groenland’ op een bevroren meer moest slapen, heeft ze het uitgeschreeuwd van paniek. Ze hoorde het ijs volop kraken en dat was, als we Tine mogen geloven, niet stil, maar echt heel luid.

“Ik heb toen mijn tentpartner Jinnih Beels wakker geschud en zij heeft mij proberen te kalmeren. Dat is op zich ook wel gelukt. Ik heb me dan echt helemaal tegen haar gevlijd. Ik wist ook niet in welke tent onze gids Henk-Jan lag, anders was ik naar hem toe gegaan en was ik bij hem gekropen. Die eerste nacht heb ik geen oog dichtgedaan waardoor ik supermoe aan de tweede dag begon. En net dan was er een zware klim. Maar ik heb die angst wel overwonnen, omdat we bijna elke nacht op een bevroren meer sliepen”, blikt Tine terug in Story.

Maar aan stoppen heeft Tine nooit gedacht. Ze wist heel zeker dat ze het einde zou halen. Maar de vraag was vooral: in welke omstandigheden?

“Het is alsof je twaalf dagen in een diepvriezer leeft. In het begin telde ik ook af naar het eindpunt, maar onze gidsen hebben dat afgeraden omdat je dan heel ongelukkig zou worden. Ik legde mezelf eerder kleine doeltjes op.”