Roman, de zoon van Werner De Smedt bevindt zich momenteel volop in zijn tienerjaren. Wanneer de reporter van Primo vraagt of de acteur een bezorgde vader is, blijkt dit effectief zo te zijn.

“Sinds Roman er is, heb ik geen minuut rust meer”, gaat Werner van start. “Zo gaat dat nu eenmaal. Ik denk dat elke ouder zich hierin herkent. Zo hoort het. En zo zal het blijven. Later, als hij de wereld rondtrekt…. Ik heb dat ook gedaan, op jonge leeftijd. Ik vraag me af hoe mijn ouders dat mentaal overleefd hebben. Op een bepaald moment zei ik: ‘Ik ga naar Parijs.’ Ik was zestien. Met het romantische idee van Parijs in het achterhoofd, maar vooral omdat ik ook eens wou proeven van de absolute vrijheid. Dat was me tot dan toe niet gelukt of gegund. Tot mijn groot ongeloof mocht het ineens.”

Mocht zijn zoon binnen aan aantal jaren besluiten dat hij in zijn eentje naar Parijs vertrekt, zou Werner het daar toch moeilijk mee hebben zo blijkt. “De wereld is veranderd. De wereld is geïndividualiseerd. De psychopaten en rare mensen werden vroeger in toom gehouden door hun naasten, door vader en moeder, door de buren. In elk dorp had je wel een raar iemand, maar iedereen hield die op de één of de andere manier in de gaten. Dat gebeurt nu niet meer. Iedereen leeft in zijn eigen wereld. Die mannen zijn iets meer vogelvrij dan vroeger en wat dat betreft is de wereld iets onveiliger geworden, denk ik.”