In Story lezen we dat de ouders van Xavier Taveirne vroeger een horecazaak hadden in Beernem.

“Mijn eerste herinnering hier was dat mijn oma en opa in het woongedeelte boven aan het behangen waren”, begint de journalist nostalgisch te vertellen. “Als kinderen van een horeca-gezin werden we natuurlijk snel ingeschakeld in de zaak. Mijn jongere zus Sophie kreeg al gauw de horeca-microbe te pakken: ze draaide vanaf haar dertiende al mee in de zaak en is later ook een opleiding in die richting gaan volgen en heeft vast in de familiezaak gewerkt. Dat was een hele geruststelling voor mijn ouders.”

Xavier daarentegen had een hekel aan de job. “Ik háátte horeca, met elke vezel in mijn lichaam. Ik vond het gewoon niet fijn en het was iets wat ik niet wou doen. Er was hier altijd volk, je had weinig privacy en je kon niet op je gemakje even in de tuin zitten. Behalve als het regende, maar dan zat je ook maar binnen. Ik kwam echt met lange tanden helpen, al verbeterde dat wel naarmate ik ouder werd.”